Voor hier gewortelde kinderen kwam er in 2012 de Kinderpardon-regeling. Maar in de praktijk blijkt dat 98% van de kinderen wordt afgewezen, omdat het onmogelijk is om aan de talloze voorwaarden te voldoen.
Verreweg de meeste afwijzingen worden gedaan op grond van het ‘niet voldoende meewerken aan terugkeer’.
Meewerken aan terugkeer
Dat ‘meewerken aan terugkeer’ een voorwaarde is, is natuurlijk bizar. Waarom zou iemand die wil terugkeren een aanvraag doen voor het Kinderpardon? Waarom is weggaan een voorwaarde om hier te mogen blijven?
Vanaf het moment dat vluchtelingen in Nederland aankomen, krijgen ze gesprekken met de DT&V (Dienst Terugkeer en Vertrek). Ook als er nog asielprocedures lopen, blijft de DT&V de vluchtelingen voorhouden dat ze hier geen toekomst hebben en dat ze moeten terugkeren naar hun land van herkomst.
Maar vluchten doe je niet voor niets: 84% van de vluchtelingen die naar Nederland komen, komen uit landen waar oorlogsconflicten aan de gang zijn. Logisch dat deze gezinnen niet willen tekenen voor terugkeer!
In de gezinslocaties zijn er ook veel gezinnen die niet ‘uitzetbaar’ zijn, bijvoorbeeld omdat ze stateloos zijn of omdat hun land van herkomst weigert ze terug te nemen. Toch worden ook deze gezinnen door de DT&V verplicht om mee te werken aan een onmogelijke ‘terugkeer’.
Onder toezicht
Daarnaast worden er kinderen afgewezen omdat ze niet de hele tijd onder toezicht van de IND of DT&V hebben gestaan. Een aantal gezinnen woont niet op de gezinslocaties, maar in opvanghuizen. De kinderen gaan naar Nederlandse scholen en staan daar ook ingeschreven en via ondersteunende organisaties zijn de gezinnen ook bekend bij de gemeentelijke instanties. Deze gezinnen waren dus wel degelijk in beeld bij de autoriteiten, maar worden wel op deze grond afgewezen.
1F
Tenslotte zijn er een aantal aanvragen die worden afgewezen omdat één van de ouders onder het zogenaamde ‘1F artikel’ vallen. Bij dit artikel worden mensen die mogelijk medeplichtig zijn aan oorlogsmisdaden uitgesloten van asiel. Het 1F artikel wordt in Nederland bij veel meer vluchtelingen toegepast dan in andere landen. Dit komt vooral omdat de IND niet kijkt wat iemand daadwerkelijk heeft gedaan, maar als criterium ‘werken voor de overheid’ hanteert. Iedere ambtenaar – ook de schoonmakers van ministeries en onderwijzers – worden zo als potentiële oorlogsmisdadigers gezien. De IND stelt de vluchtelingen niet in de mogelijkheid om via een rechtszaak hun vermeende betrokkenheid te laten onderzoeken.
Peperduur
Naast de onmogelijke criteria is een aanvraag voor het Kinderpardon ook ontzettend duur: de ‘aanvraagkosten’ zijn 170 euro per gezinslid, en het kinderpardon moet voor alle gezinsleden aangevraagd worden met het betreffende kind als hoofdaanvrager. De uitslag van de aanvraag wordt meestal op de dag zelf gegeven en is dus bij de autoriteiten van tevoren al bekend. Maar ook bij een afwijzing worden deze kosten geïnd en niet teruggegeven – ook niet gedeeltelijk. Het gezin is het geld gewoon kwijt, terwijl de wekelijkse toelage in gezinslocaties onder het bestaansminimum ligt.
Kritiek op het Kinderpardon
Hoewel het Kinderpardon oorspronkelijk als paradepaardje van de PvdA werd gepresenteerd, is het inmiddels duidelijk dat de regeling in de praktijk niet werkt. Vanuit veel organisaties is er dan ook felle kritiek gekomen:
Kinderombudsman Marc Dullaert noemde het beleid van het Kinderpardon ‘idioot’ en publiceerde tientallen afgewezen dossiers, zodat inzichtelijk wordt welke onmogelijke voorwaarden door de IND gehanteerd worden.
Defence for Children startte een petitie en voerde campagne voor een Eerlijk Kinderpardon. De petitie is nu ruim 37.600 keer ondertekend en ook meer dan 300 burgemeesters hebben hun handtekening gezet. Daarnaast is er een meldpunt voor gewortelde kinderen. Op de website legt Defence for Children haarfijn uit wat er mis gaat bij het Kinderpardon.
Teken de petitie voor een Eerlijk Kinderpardon hier.
Vluchtelingenwerk Nederland roept ook op tot een ruimhartiger toepassing van het Kinderpardon.
Op 25 juni 2014 organiseerde Defence for Children de manifestatie ‘Eerlijk Kinderpardon’ in Den Haag, maar de strijd is nog lang niet gestreden.
GEEN KIND AAN DE KANT organiseert daarom in april 2016 twee Demotours samen met de vluchtelingen in de gezinslocaties en brengt het Kinderpardon opnieuw onder de aandacht.
