Tien jaar geleden kwam het Irakese gezin Al Rouaymi naar Nederland, De situatie in Irak was zeer onstabiel na de val en de executie van Saddam Hoessein en de angst voor het alom aanwezige geweld dreef veel gezinnen naar andere landen
In Hellevoetsluis begeleidt de Diaconie van de Protestantse kerken en het Steunfonds Vluchtelingen ZHE het gezin en zo leerden ze zich snel aan te passen aan hun gastland dat ze al snel als hun eigen land gingen zien. Taal was daarbij een belangrijke factor. Daarom wordt thuis principieel ook geen Arabisch gesproken en zitten alle vier kinderen ( deels in Nederland geboren) in Hellevoetsluis op school. Man en vrouw spreken uitstekend Nederlands en het gezin en de kinderen zijn volledig ingeburgerd. De vier kinderen spreken zelfs geen woord Irakees
Vreemd moment
De IND is echter van mening dat de situatie in Irak dusdanig is verbeterd dat het gezin Al Rouaymi uitgezet kan worden naar Irak. Dat dit voor het gezin zowel qua taal als qua praktische overwegingen nauwelijks mogelijk is, is voor de IND niet van belang, want regels zijn regels, ook als die in strijd zijn met elk menselijk en sociaal gevoel. Het voornemen van de IND valt (bewust?) in een periode waarin heel de Nederlandse politiek en andere overheidsinstanties met reces of met vakantie zijn. Ook dat wordt door het Steunfonds Vluchtelingen Zuid-Hollandse Eilanden met gepast wantrouwen bezien.
Brief aan de burgemeester
Na een telefonisch onderhoud van Ahrend Siebelhoff van het steunfonds met burgemeester Milène Junius reageerde de laatste geschokt en zegde toe er werk van te maken. Bronnen op het gemeentehuis bevestigen dat ambtenaren al met de kwestie bezig zijn
Tijdsdruk
Om nog iets bij een gerechtshof of andere instanties te kunnen bereiken is het noodzakelijk dat voor 1 september gereageerd wordt op het voornemen van de IND, zo deelt de advocaat van de familie mee. Het college van B&W reageerde op het voornemen van de IND als volgt:
Als gemeente hebben wij vernomen dat de IND het voornemen heeft de aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning niet te honoreren. Wij betreuren dit en kunnen ons hier moeilijk in verplaatsen. We spreken in dit geval namelijk over een gezin dat al jaren binnen onze gemeente woont, geïntegreerd is in- en onderdeel uitmaakt van de Hellevoetse gemeenschap. Het gaat over kinderen, deels geboren en allen getogen in Hellevoetsluis, die geworteld zijn in de Nederlandse samenleving. In een eerder stadium hebben wij, door middel van een beroep op de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris, gevraagd het belang van de kinderen voorop te stellen en dit zwaarder te laten wegen. Wij zijn voornemens ons door middel van een brief nogmaals hard te maken voor het gezin. Verder hebben wij als gemeente in deze zaak geen bevoegdheid of rol.
http://www.groothellevoet.nl/nieuws/actueel/69406/irakees-gezin-in-hellevoetsluis-wordt-na-10-jaar-uitgezet-
