Op 8 februari is in de Staatscourant de officiële “Afsluitingsregeling” voor het Kinderpardon bekend gemaakt. Een belangrijk onderdeel hiervan is het “Beschikbaarheidscriterium” dat het “Meewerkcriterium” moet vervangen. In dit artikel meer informatie over dit beschikbaarheidscriterium en de verschillen met het meewerkcriterium.
Tag: kinderpardon
Afsluitingsregeling Kinderpardon
Op 8 februari 2019 is officieel bekend gemaakt wat het betekent dat voor de ongeveer 700 kinderen die al 5 jaar of langer in Nederland zijn hun zaak opnieuw bekeken wordt. Op 29 januari besloot de coalitie hiertoe. Eerder schreven we wat dit voor lange termijn gevolgen heeft. Hier schrijven we meer over wat het precies betekent.
Nieuw/geen Kinderpardon
29-01-2019 is er een akkoord bereikt in de regering over de Kinderpardonregeling. Daar was al tijden veel kritiek op, vanwege o.a. het “meewerkcriterium” en het feit dat vrijwel geen van de gewortelde kinderen het Kinderpardon toegewezen heeft gekregen. Meer over de problemen met het oude Kinderpardon lees je op onze pagina. In dit bericht een meer systematische uiteenzetting van wat het nieuwe akkoord betekent.
“Ruimer kinderpardon”
Afgelopen weekend schoot iedereen opeens door het dak van geluk. D66 en CDA pleitten voor een ruimer kinderpardon. Maar hoe zit het eigenlijk met dat ruimere kinderpardon? En waarom is het CDA plotseling 180 graden gedraaid in hun standpunten?
Tegenwerkcriterium
Het eerste wat opvalt in het voorstel van het CDA en D66 is dat zij het “meewerkcriterium” willen veranderen in een “tegenwerkcritierum”. Het meewerkcriterium zorgt er op dit moment voor dat veel gezinnen worden afgewezen, omdat zij “niet meewerken aan terugkeer”. Dat wil zeggen dat zij zich onvoldoende inzetten om zichzelf uit te zetten naar een land waar zij niet heen willen. Dat gaat tot zo ver dat zij “niet meewerken” als zij alle stappen ondernemen behalve het briefje ondertekenen dat zij willen terugkeren.
Het CDA en D66 willen dat meewerkcriterium – dat duidelijk absurd is – nu veranderen naar een tegenwerkcriterium. Dat tegenwerkcriterium houdt in dat alleen gezinnen die actief voorkomen dat zij kunnen worden uitgezet nog afgewezen kunnen worden. Maar wat is actief voorkomen? Nou het betekent: “ouders die moedwillig asielprocedures stapelen en traineren” volgens de NOS. Maar wie stapelt en traineert eigenlijk die asielprocedures?
Het antwoord op die laatste vraag blijkt steeds vaker te zijn: De IND. Uit recent onderzoek blijkt namelijk dat de Raad van State vaak uiteindelijk meebeslist met de IND omdat de Raad van State enkel toetst of er degelijke besluitvoering heeft plaatsgevonden. Maar dat is moeilijk te toetsen, want de IND opereert op een “geloofwaardigheidscriterium”. Dat betekent dat de individuele IND medewerker kan bepalen of iemands verhaal geloofwaardig is, maar ook kan de IND medewerker (zelf geen expert op het gebied van taal) beslissen of iemand het juiste dialect spreekt om het vluchtverhaal te onderbouwen.
Daarnaast blijkt nog eens dat de IND medewerkers vaak geen tijd hebben om bij rechtszaken te verschijnen. Hierdoor vertraagt de asielprocedure, omdat de rechter vaak wel vragen heeft voor die medewerker, maar deze niet kan stellen en dus het proces moet uitstellen.
Ten slotte blijkt keer op keer dat de IND standaard in beroep gaat tegen een uitspraak van de rechter. Een rechter die tot wel twee keer toe heeft aangegeven dat de IND een verkeerde beslissing heeft genomen, kan nog steeds geen doorslaggevende factor zijn in het herzien van een beslissing. De IND blijft in hoger beroep gaan tot zij haar gelijk heeft behaald. En dit gebeurt opvallend vaak bij de Raad van State.
Dus om terug te komen op de vraag “wie traineert het asielproces?” blijkt het antwoord overduidelijk te liggen bij de IND. Zijn het CDA en D66 hier slecht ingelicht, of houden zij hier zichzelf een bord voor de kop?
Verkiezingscampagne
Of is het verhaal nog veel cynischer dan wat hierboven is beschreven. Het bovenstaande kan natuurlijk een foutje zijn… of een politieke keuze… Maar het kan ook, zoals Luuk Nafzger schrijft slechts een goed getimede verkiezingstruc zijn.
Wat mij het meest beangstigt is dat dit zeer waarschijnlijk wéér campagneretoriek is van (rechtse) politici, om zo mensen het idee te geven dat ze openstaan voor enig gevoel van menselijkheid wat betreft dit onderwerp. Om mensen in de maanden voor de verkiezingen een gevoel te geven dat ze er voor je zijn. Met de hoop dat hun coalitie toch een meerderheid in de Eerste Kamer zal behalen
Voor de families die de laatste maanden in hoog tempo zijn uitgezet zal het zeker niets meer veranderen. Maar voor de mensen die op dit moment zitten te wachten is het maar de vraag hoeveel het gaat veranderen. Hoe snel zal het lopen met dit ruimere kinderpardon? Een onderzoekscommissie die in de zomer klaar is, een rapport dat dan voor, tijdens? of na het zomerreces besproken wordt, beleid moet gemaakt worden, er wordt gestemd in de Tweede en daarna in de Eerste Kamer… Zo zijn we wel een jaar verder. Maar voor de verkiezingen in maart, komt dit “bommetje” precies op tijd.
En ondertussen gaan de IND en DT&V in rap tempo door met het uitzetten van kwetsbare gezinnen naar landen die voor hen niet veilig zijn. Hoe vaak moet er nog een wake worden georganiseerd bij Kamp Zeist voor dat dit klaar is?
Brief: Gemeenteraadslid Gilze-Rijen
Vandaag hebben we in het kader van de aankomende demonstratie bij de gemeenteraad in Gilze-Rijen een brief verstuurd naar alle gemeenteraadsleden. Wij willen dat zij zich er van bewust zijn dat er in hun gemeente kinderen wonen die recht hebben op het kinderpardon, maar dit niet krijgen. We pleiten er daarom voor dat de gemeenteraad alsnog de motie aanneemt om een Kinderpardongemeente te worden en zich in te zetten om staatssecretaris Mark Harbers te overtuigen het kinderpardon te versoepelen.
Jij kan dit ook doen! Kopieer de brief die we hieronder hebben geschreven, of schrijf je eigen brief. Je kan de brief sturen naar info@gilzerijen.nl of op de post doen naar Postbus 73, 5120 AB Rijen.
De brief
Gilze-Rijen kinderpardongemeente demonstratie
De gemeenteraad in Gilze-Rijen heeft een motie afgewezen om een “Kinderpardongemeente” te worden. Dit is een politiek statement richting de landelijke overheid dat er voor gewortelde kinderen een praktisch werkbaar kinderpardon moet komen.
De gemeenteraad, onder leiding van CDA, VDD en Kern’75 vindt het niet nodig om de kinderen die in hun gemeente wonen een hart onder de riem te steken. Vinden zij het dan ook niet nodig dat gewortelde kinderen een veilige ontwikkeling verdienen? Vallen vluchtelingen kinderen volgens de gemeenteraad niet onder het Verdrag Inzake de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties? Volgens het Verdrag inzake de rechten van het kind stelt dat de rechten van het kind een eerste overweging moeten zijn in elke beslissing, ongeacht o.a. etniciteit, nationaliteit, godsdienst, taal of geslacht.
Daarom demonstreren wij op 17-12-2018 om 18:30 voor het gemeentehuis in Gilze-Rijen samen met de kinderen, jongeren en ouders uit de gezinslocatie Gilze-Rijen voor het alsnog aannemen van de motie tot kinderpardon-gemeente en een onvoorwaardelijk kinderpardon. We verzamelen voor het gemeentehuis waar kinderen zelf vertellen hoe het voelt om in een gezinslocatie te wonen.
Wij demonstreren tegen de systematische schending van de kinderrechten in de gezinslocaties door arrestatie, opsluiting en politie-invallen.
Kom ook naar het gemeentehuis van Rijen, Raadhuisplein 1 om 18:30. We laten de gemeenteraadsleden zien en horen om welke kinderen het gaat!