Op donderdagochtend 28 juni 2018 is om 6:30 in de ochtend een gezin dat al 17 jaar in Nederland verblijft van hun bed gelicht door 10 politieagenten van de vreemdelingenpolitie. De kennissen en vrienden van de familie hebben een groot protest georganiseerd om hun uitzetting tegen te gaan, maar het mocht niet baten. Op 7 juli 2018 is het gezin, met drie kinderen (Maksim, Denis en Arina) uitgezet naar Oekraïne. De twee zoons (Maksim en Denis, resp. 14 en 10 jaar) zijn vervolgens op een toeristenvisum teruggegaan naar Nederland. Zij hadden namelijk geen inreisverbod. Een paar maanden konden zij gewoon weer naar school in Culemborg, de plaats waar zij zijn opgegroeid. De Nederlandse overheid heeft echter alsnog besloten hen uit te zetten. En wel direct. Dus vannacht (12-12-2018) heeft de politie hen weer van hun bed gelicht en zijn zij in Kamp Zeist geplaatst.
Wake en protest
Voor de familie daadwerkelijk is uitgezet, is er veel protest geweest tegen de uitzetting. De scholen in Culemborg van Maksim, Denis en Arina kwamen in verzet. Er was een grote demonstratie in Culemborg, de leraren van de kinderen schreven brieven in grote kranten, en er werd een wake gehouden bij Kamp Zeist. Maar het mocht allemaal niet baten.
In Oekraïne
De familie is dus op 7 juli 2018 uitgezet naar Oekraïne. Daar hebben ze tijdelijk opvang gekregen bij een kerk, maar hun leven daar is onzeker.
Het AD schreef:
Moeder Olga gaf na aankomst in Kiev aan dat het vooral met haar kinderen niet goed ging. „Maksim sluit zich af en komt niet buiten. En de andere kinderen zeggen dat ze naar huis willen. We zijn complete vreemden hier en zijn helemaal Nederlands. Daar ligt ons hart, we zullen er alles aan doen om terug te komen.”
De uitzetting en de eerste weken lijken erg traumatisch te zijn geweest voor de familie. Dat is ook niet gek, de kinderen kennen niemand in Oekraïne en zijn in Nederland geboren en opgegroeid. De taal spreken de kinderen überhaupt niet. Hoe ga je dan naar school? Hoe heb je dan contact met andere kinderen? De ontwikkeling van deze kinderen wordt ernstig geschaad door dit handelen van de IND, de DT&V en uiteindelijk de hele overheid. Dat blijkt ook duidelijk aan hoe de kinderen reageren op de situatie:
Maksim gaat normaal pas om een uur of tien ’s avonds naar bed. Nu ligt hij om acht uur te slapen en wordt de volgende dag pas om tien uur wakker. De rest van de dag zit hij op zijn spelcomputer. Hij is bang en sluit zich af. Denis is heel opstandig. Niet agressief, maar hij vindt niks meer goed. Het eten niet, spelletjes niet. Hij wil het niet weten. Arina zegt alleen maar dat ze gaat dromen dat ze thuis mag blijven.”
bron: https://www.ad.nl/dossier-culemborgs-gezin-moet-naar-oekraine/maksim-14-snapt-niks-van-uitzetting-mama-ik-ben-toch-gewoon-nederlander~a2a3258f/
En nu…
Wat er nu gaat gebeuren met Maksim en Denis is niet zeker, maar in alle waarschijnlijkheid worden zij vandaag of morgen op een vliegtuig gezet naar Oekraïne. De minister van justitie heeft gezegd dat er ‘goed overleg is’ met de Oekraïense overheid, maar er wordt niet voor de familie gezorgd. Dat is een ding dat zeker is. En dat is in strijd met de wetgeving in Nederland. Er moet bij een uitzetting gegarandeerd kunnen worden dat de familie ondersteund wordt, dat ze niet in de goot terecht komen. Toch blijkt dat keer op keer te gebeuren.
