Uitzetting dreigt voor fam. Davayan

Nadat de Armeense familie Grigorjan vorige week is opgepakt en op maandag ochtend 21-01-2019 is uitgezet naar Armenië, dreigt ook uitzetting voor de Armeense familie Davayan. Dit meldt RTV Drenthe.

Trauma

Net als de oudste dochter van de familie Grigorjan is de oudste zoon van de familie Davayan ernstig getraumatiseerd. Het trauma heeft totaal andere oorzaken en is verder onvergelijkbaar. Toch blijkt het de laatste tijd praktijk van de regering dat ernstig getraumatiseerde kinderen worden uitgezet naar een land waar noodzakelijke behandeling niet beschikbaar is. Hoe kan dat toch? Er mag niet worden uitgezet op het moment dat de benodigde behandeling niet beschikbaar is, noch als de situatie de mensen/kinderrechten schendt. En toch gebeurt het… Hij zag alles. Ook hij werd mishandeld en met sigaretten bewerkt. Dat is hun verhaal.

Zo staat er bij RTV Drenthe:
Het gezin vluchtte uit Armenië toen een aantal familieleden werd vermoord. Moeder Davayan, die zwanger was, werd mishandeld en seksueel misbruikt. Ze verloor haar baby. Haar zoon Robert was toen vier jaar oud. Hij zag alles. Ook hij werd mishandeld en met sigaretten bewerkt. Dat is hun verhaal

Te laat..

Maar voor de familie Davayan lijkt ook de 180 graden draai van de regeringspartijen (behalve de VVD) te laat te komen. Want eerst moet er een onderzoekscommissie komen. Dan komt er een rapport. Dan moet er nog beleid gemaakt worden. Dus voor de zomer, of zelfs het najaar, van 2019 zal er geen verandering plaatsvinden. Maar de politieke draai die de partijen lijken te maken komt wel precies op tijd voor de verkiezingen.

Arrestatie fam. Grigorjan

Op 16-01-2019 kregen wij bericht dat de familie Grigorjan is opgepakt uit de gezinslocatie in Emmen. Zij worden op 21 januari uitgezet naar Armenië.

Het gezin woont nu al 9 jaar in Nederland. De kinderen Grigorjan zijn hier geboren en opgegroeid. Eerder woonden zij in Den Helder voor de sluiting van de gezinslocatie aldaar. Nu woonden ze in Emmen waar het oudste meisje naar Basisschool Het Anker ging. Maar op 16 januari deed de rechter de laatste uitspraak welke vrijwel altijd een voor het gezin negatief besluit betreft. Zo bleek uit nieuw onderzoek dat de Raad van State te vaak in het voordeel van de IND besluit.

Snelheid…

Vaak horen we hoe moeilijk het is om snel in te grijpen, om de asielprocedure te versnellen etc. De IND heeft weken de tijd nodig om zich voor te bereiden op een rechtszaak, vraagt vaak uitstel aan als die rechtszaak er dan een maal is, of neemt enkele maanden om een nieuwe beslissing te nemen na uitspraak van de rechter. Maar blijkbaar kan het opeens wel snel op het moment dat het gaat om uitzettingen. Nog dezelfde dag dat de rechter uitspraak heeft gedaan, wordt de familie Grigorjan van hun bed gelicht. Hoppa, meteen door naar Kamp Zeist. Vliegtuig staat geboekt voor 5 dagen later.

Ze hebben een naam…

Laten we niet vergeten dat het hier gaat om kinderen. Kinderen met een naam, een gezicht, een leven. In dit geval gaat het om Shushan (8 jaar), Vrej (5 jaar) en Jemma (3 jaar). En ook zij houden ervan om kerst te vieren:

Weer een onterechte uitzetting. Wanneer houdt het op? Wanneer gaat Nederland de kinderrechten handhaven? Wanneer dat ook is, het is te laat voor de familie Grigorjan.

Dreigende uitzetting Abdoulfazl (6 jaar)

Vandaag lazen we een bericht dat kippenvel geeft. Een jongetje van 6 dat is opgepakt en opgesloten zit in Zeist om uitgezet te worden naar Afghanistan. Het enige wat hij weet over dat land is dat zijn grootouders er zijn vermoord.

Laat dat maar even op je inwerken.

Je bent 6 jaar. Je woont in Emmen, Nederland waar je de taal spreekt, naar school gaat en vriendjes hebt. Dan op een ochtend staat opeens de politie voor de deur. Je hebt 5 minuten om je koffer in te pakken. Eén koffer wel te verstaan. Wat moet je meenemen? Je hele leven is hier. Extra kleren, of toch een extra knuffel? De tijd is om. Jullie moeten gaan. Anderhalf uur in een geblindeerd politiebusje.

Als jullie uitstappen zijn jullie in Kamp Zeist. Overal om je heen grote muren of hekken met prikkeldraad. Bewakers. Binnen wordt jij en met jou al je spullen gecontroleerd op verboden dingen. Een kleine kamer. Dat is nu jullie huis, met iedereen samengepakt. Daar moet je wachten. Hoelang? Geen idee, misschien een uur, misschien een week. Waarop? Uitzetting. Dat noemen ze “terugkeer”. Maar niet terugkeer naar de wereld die je kent, naar Emmen, naar je vriendjes. “Terugkeer” naar Afghanistan.

Het enige wat je weet over dat land is dat er oorlog is. Je opa en oma zijn daar vermoord. Je kent daar niemand. Je spreekt niet de taal. Wat moet je daar doen? Je kan niet naar school, want je spreekt de taal niet…

Artikel

Dick Janknecht kende Abdoulfazl. Hij schreef een hartverscheurend artikel. Het kleine sprankje hoop is om door verzet de uitzetting te voorkomen. Wij zijn het met Dick eens: Er zijn hogere wetten. De wetten van de menselijkheid. Het blijkt maar weer dat die wetten niet dezelfde zijn als van de politici die Nederland regeren in onze naam. Op dat moment is burgerlijke ongehoorzaamheid nodig.

Lees hier het artikel.

Terminaal zieke Amir bij ouders weggehaald

[update 25 december 2017: Amir is overleden.]

Op 18 september kwam het eerste nieuws binnen over Amir, een jongetje van 10 dat terminaal ziek is. Amir heeft de ongeneeslijke stofwisselingsziekte Fucosidose en is verstandelijk gehandicapt. Hij is door de Raad voor de Kinderbescherming weggehaald bij zijn ouders nadat bekend werd dat hij niet lang meer te leven had.

Continue reading “Terminaal zieke Amir bij ouders weggehaald” →

Deportatie Familie Zarifi naar Afghanistan

Op 18 juli is de familie Zarifi opgehaald uit Gezinslocatie Emmen om gedeporteerd te worden naar Afghanistan. De familie bestaat uit moeder, vader, Zara (8), Mohammed (12) en Ali (14). De moeder heeft ernstige hartklachten en psychoses waarvoor zij medicatie nodig heeft die in Afghanistan niet beschikbaar is.

Continue reading “Deportatie Familie Zarifi naar Afghanistan” →