Zelf-georganiseerd dorp Diamondiaal wordt ontruimd

Een dorp in Almere-Oosterwold, Diamondiaal, huist op dit moment 48 volwassenen en 46 kinderen wonen, waaronder veel (uitgeprocedeerde) asielzoekers, staat op het punt ontruimd te worden. Lees hier meer over de start van het project. Zij hebben contact opgenomen om hun verhaal te delen. Een verhaal van inspiratie voor iedereen die zich inzet voor het leven van asielzoekers in Nederland, een verhaal dat op dit moment de kop in wordt gedrukt ten bate van winst. De informatie hieronder komt van de Facebook en Website van het project. Wij delen dit, omdat we denken dat een project als deze een voorbeeld kan zijn voor hoe je door middel van directe actie de wereld een betere plek kan maken voor migrantenkinderen en -ouders.

Diamondiaal

Ruim 5 jaar lang werd vanuit een burgerinitiatief gewerkt aan de visie “Diamondiaal” om zelfstandig sociale woon en werk ruimte te bouwen en te beheren; een eigen plek waar je écht thuis kunt voelen in Nederland. Meer dan 1000 betrokkene Flevolanders, kunstenaars, ondernemers en therapeuten investeerden samen met universiteiten en andere partners in een alternatief om zelfstandig dak- en werkloosheid samen op te lossen.

De nieuwe wijk Almere Oosterwold bood een ideale plek omdat de stichting Inspiratie Inclusief zich al vroeg had ingeschreven op de (toen nog) goedkope grond van Almere Oosterwold. De betrokkenen burgers vormden een Wooncoöperatie genaamd ‘Diamondiaal’ en investeerder Woonfonds Meerwonen. Woonfonds Meerwonen vond in Wooncooperatie Diamondiaal een gecommitteerde stabiele gemeenschap; een ideaal startpunt om met een zelf-ontwikkeld financieringsmodel rendement te behalen uit een sociaal duurzaam innovatie project.

De leden van Diamondiaal committeerden zich om de grond en woningen zelfstandig te beheren en verder te ontwikkelen met een inzet van minimaal 4 uur per week; sommigen deden dat over de laatste 2 jaar voltijds. Woonfonds Meerwonen heeft in de door een Notaris opgestelde contracten schriftelijk vastgelegd dat Diamondiaal binnen 10 tot max. 15 jaar de grond, de woningen en het buurthuis gezamenlijk in eigenaarschap mocht nemen. Met het recht op eerste koop voor de kostprijs en a korting op de reeds betaalde huur.

Op basis van deze in 2016 gemaakte afspraken hielpen de huurders en honderden vrijwilligers mee met de bouw en de aanleg van het terrein, met o.a. meer dan 100.000 bakstenen mixen, 150 meter riool aangelegd, het gebied tot leven brengen met planten, paden en dieren. Ook is er met veel persoonlijk geld en met hulp van sociale fondsen, sociale- en andere expertise geïnvesteerd op het terrein. De sociale cohesie tussen de bewoners en de buurt, afkomstig uit 40 verschillenden nationaliteiten is ook daardoor na 5 maanden al veel sterker dan in veel andere wijken in Almere.

Problemen

En toch gaat het nu volledig mis…

Het begon in Oktober 2018 met wekelijkse onaangekondigde zogezegde huisbezoeken met soms 6 ambtenaren van Burgerzaken, Handhaving en Sociale recherche. Er werd maandenlang geweigerd om bewoners in te schrijven (dit proces is nog gaande); er vinden controle’s plaats van kasten tot aan de onderbroeken van vrouwen; en portemonnees van mensen zijn onderzocht. Zelfs kinderen worden zonder toestemming van ouders bevraagd en nare, deels racistische commentaar is geleverd en zonder toestemming zijn er foto’s en filmpjes van privé ruimtes gemaakt. In plaats van een veilige thuisplek leven mensen met angst en in financieel en andere noodtoestanden, omdat gedeeltelijk basis en andere sociale voorzieningen op grond van de inschrijving niet worden verleend. Ondertussen heeft Meerwonen via een korte geding/dagvaarding gedwongen dat het contract moet worden verbroken waardoor alle sociale investeringen zonder rembursment bij Meerwonen terecht komen inclusief 0,5 miljoen veroorzaakt door de waardestijging van de grond in Almere Oosterwold, wat in de contracten op rekening van de wooncoöperatie was toegezegd. De op deze wijze letterlijk beroofde bewoners en alle initiatieven van Wooncoöperatie Diamondiaal zijn gevraagd om binnen 2 weken te worden uitruimt. Er word gezegd dat het financieel geen haalbaar project meer omdat dat de rendementen van 5,8, en 11 procent op de investeringen niet haalbaar blijken met gestegen bouwkosten en andere veranderingen, die allemaal niet zijn veroorzaakt door Diamondiaal.

De organisatoren en vrijwilligers van Wooncoöperatie Diamondiaal hebben er niets aan verdiend ten opzichte van Meerwonen, die alleen al in de bouwfase ruime 45 000 Euro rendement heeft uitbetaald aan de enige initiatiefnemer Stefan van Uffelen.

De bewoners in tegendeel raken nu de gebruik van de woningen en de grond kwijt, mogen alle gemaakte businessplannen van de afgelopen 5 jaar in de prullenbak stoppen en blijven ook nog achter met een schuld van ruim 35.000 Euro of meer en faillissement.

Protest

We gaan door met ons vreedzaam protest totdat
1 men ons zwart op wit en publiekelijk verzekert dat de 46 onschuldige kinderen en de 48 volwassenen van Diamondiaal niet opnieuw dakloos en op straat staan
2 hun huurwoning een sociale huurwoning blijft met bescherming en zekerheid.
3 het dorp Diamondiaal wordt erkend in haar maatschappelijke waarde op een manier die recht doet aan hoe het is gecreëerd en gecompenseerd voor de sociale investeringen die gedaan zijn.
We roepen IEDEREEN op om mee te gaan op onze vreedzame en creatieve reis in het realiseren en beschermen van de Diamondiaal droom van groen en duurzaam sociaal wonen in eigen beheer.

Hoe je kan helpen

Via deze boodschap willen wij graag in gesprek gaan met iedereen die nog iets kan betekenen voor de huurders en organisatie en businessmodel van Diamondiaal. Donaties voor de juridische kosten of pro bono juridisch advies voor georganiseerd verzet in verband met dreigende ontruiming en bemiddeling zijn acute nodig: NL09 TRIO 0338 4064 92 t.a.v Wooncoop. Diamondiaal

E-mail: helpfordiamondiaal@gmail.com

Mob/ SMS/WhatsAPP: 0637375343
Facebook: SupportforDiamondiaal

Beschikbaarheidscriterium

Op 8 februari is in de Staatscourant de officiële “Afsluitingsregeling” voor het Kinderpardon bekend gemaakt. Een belangrijk onderdeel hiervan is het “Beschikbaarheidscriterium” dat het “Meewerkcriterium” moet vervangen. In dit artikel meer informatie over dit beschikbaarheidscriterium en de verschillen met het meewerkcriterium.

Continue reading “Beschikbaarheidscriterium” →

Afsluitingsregeling Kinderpardon

Op 8 februari 2019 is officieel bekend gemaakt wat het betekent dat voor de ongeveer 700 kinderen die al 5 jaar of langer in Nederland zijn hun zaak opnieuw bekeken wordt. Op 29 januari besloot de coalitie hiertoe. Eerder schreven we wat dit voor lange termijn gevolgen heeft. Hier schrijven we meer over wat het precies betekent.

Continue reading “Afsluitingsregeling Kinderpardon” →

Nieuw/geen Kinderpardon

29-01-2019 is er een akkoord bereikt in de regering over de Kinderpardonregeling. Daar was al tijden veel kritiek op, vanwege o.a. het “meewerkcriterium” en het feit dat vrijwel geen van de gewortelde kinderen het Kinderpardon toegewezen heeft gekregen. Meer over de problemen met het oude Kinderpardon lees je op onze pagina. In dit bericht een meer systematische uiteenzetting van wat het nieuwe akkoord betekent.

Continue reading “Nieuw/geen Kinderpardon” →

Uitzetting dreigt voor fam. Davayan

Nadat de Armeense familie Grigorjan vorige week is opgepakt en op maandag ochtend 21-01-2019 is uitgezet naar Armenië, dreigt ook uitzetting voor de Armeense familie Davayan. Dit meldt RTV Drenthe.

Trauma

Net als de oudste dochter van de familie Grigorjan is de oudste zoon van de familie Davayan ernstig getraumatiseerd. Het trauma heeft totaal andere oorzaken en is verder onvergelijkbaar. Toch blijkt het de laatste tijd praktijk van de regering dat ernstig getraumatiseerde kinderen worden uitgezet naar een land waar noodzakelijke behandeling niet beschikbaar is. Hoe kan dat toch? Er mag niet worden uitgezet op het moment dat de benodigde behandeling niet beschikbaar is, noch als de situatie de mensen/kinderrechten schendt. En toch gebeurt het… Hij zag alles. Ook hij werd mishandeld en met sigaretten bewerkt. Dat is hun verhaal.

Zo staat er bij RTV Drenthe:
Het gezin vluchtte uit Armenië toen een aantal familieleden werd vermoord. Moeder Davayan, die zwanger was, werd mishandeld en seksueel misbruikt. Ze verloor haar baby. Haar zoon Robert was toen vier jaar oud. Hij zag alles. Ook hij werd mishandeld en met sigaretten bewerkt. Dat is hun verhaal

Te laat..

Maar voor de familie Davayan lijkt ook de 180 graden draai van de regeringspartijen (behalve de VVD) te laat te komen. Want eerst moet er een onderzoekscommissie komen. Dan komt er een rapport. Dan moet er nog beleid gemaakt worden. Dus voor de zomer, of zelfs het najaar, van 2019 zal er geen verandering plaatsvinden. Maar de politieke draai die de partijen lijken te maken komt wel precies op tijd voor de verkiezingen.

“Ruimer kinderpardon”

Afgelopen weekend schoot iedereen opeens door het dak van geluk. D66 en CDA pleitten voor een ruimer kinderpardon. Maar hoe zit het eigenlijk met dat ruimere kinderpardon? En waarom is het CDA plotseling 180 graden gedraaid in hun standpunten?

Tegenwerkcriterium

Het eerste wat opvalt in het voorstel van het CDA en D66 is dat zij het “meewerkcriterium” willen veranderen in een “tegenwerkcritierum”. Het meewerkcriterium zorgt er op dit moment voor dat veel gezinnen worden afgewezen, omdat zij “niet meewerken aan terugkeer”. Dat wil zeggen dat zij zich onvoldoende inzetten om zichzelf uit te zetten naar een land waar zij niet heen willen. Dat gaat tot zo ver dat zij “niet meewerken” als zij alle stappen ondernemen behalve het briefje ondertekenen dat zij willen terugkeren.

Het CDA en D66 willen dat meewerkcriterium – dat duidelijk absurd is – nu veranderen naar een tegenwerkcriterium. Dat tegenwerkcriterium houdt in dat alleen gezinnen die actief voorkomen dat zij kunnen worden uitgezet nog afgewezen kunnen worden. Maar wat is actief voorkomen? Nou het betekent: “ouders die moedwillig asielprocedures stapelen en traineren” volgens de NOS. Maar wie stapelt en traineert eigenlijk die asielprocedures?

Het antwoord op die laatste vraag blijkt steeds vaker te zijn: De IND. Uit recent onderzoek blijkt namelijk dat de Raad van State vaak uiteindelijk meebeslist met de IND omdat de Raad van State enkel toetst of er degelijke besluitvoering heeft plaatsgevonden. Maar dat is moeilijk te toetsen, want de IND opereert op een “geloofwaardigheidscriterium”. Dat betekent dat de individuele IND medewerker kan bepalen of iemands verhaal geloofwaardig is, maar ook kan de IND medewerker (zelf geen expert op het gebied van taal) beslissen of iemand het juiste dialect spreekt om het vluchtverhaal te onderbouwen.

Daarnaast blijkt nog eens dat de IND medewerkers vaak geen tijd hebben om bij rechtszaken te verschijnen. Hierdoor vertraagt de asielprocedure, omdat de rechter vaak wel vragen heeft voor die medewerker, maar deze niet kan stellen en dus het proces moet uitstellen.

Ten slotte blijkt keer op keer dat de IND standaard in beroep gaat tegen een uitspraak van de rechter. Een rechter die tot wel twee keer toe heeft aangegeven dat de IND een verkeerde beslissing heeft genomen, kan nog steeds geen doorslaggevende factor zijn in het herzien van een beslissing. De IND blijft in hoger beroep gaan tot zij haar gelijk heeft behaald. En dit gebeurt opvallend vaak bij de Raad van State.

Dus om terug te komen op de vraag “wie traineert het asielproces?” blijkt het antwoord overduidelijk te liggen bij de IND. Zijn het CDA en D66 hier slecht ingelicht, of houden zij hier zichzelf een bord voor de kop?

Verkiezingscampagne

Of is het verhaal nog veel cynischer dan wat hierboven is beschreven. Het bovenstaande kan natuurlijk een foutje zijn… of een politieke keuze… Maar het kan ook, zoals Luuk Nafzger schrijft slechts een goed getimede verkiezingstruc zijn.

Wat mij het meest beangstigt is dat dit zeer waarschijnlijk wéér campagneretoriek is van (rechtse) politici, om zo mensen het idee te geven dat ze openstaan voor enig gevoel van menselijkheid wat betreft dit onderwerp. Om mensen in de maanden voor de verkiezingen een gevoel te geven dat ze er voor je zijn. Met de hoop dat hun coalitie toch een meerderheid in de Eerste Kamer zal behalen

Voor de families die de laatste maanden in hoog tempo zijn uitgezet zal het zeker niets meer veranderen. Maar voor de mensen die op dit moment zitten te wachten is het maar de vraag hoeveel het gaat veranderen. Hoe snel zal het lopen met dit ruimere kinderpardon? Een onderzoekscommissie die in de zomer klaar is, een rapport dat dan voor, tijdens? of na het zomerreces besproken wordt, beleid moet gemaakt worden, er wordt gestemd in de Tweede en daarna in de Eerste Kamer… Zo zijn we wel een jaar verder. Maar voor de verkiezingen in maart, komt dit “bommetje” precies op tijd.

En ondertussen gaan de IND en DT&V in rap tempo door met het uitzetten van kwetsbare gezinnen naar landen die voor hen niet veilig zijn. Hoe vaak moet er nog een wake worden georganiseerd bij Kamp Zeist voor dat dit klaar is?

Arrestatie fam. Grigorjan

Op 16-01-2019 kregen wij bericht dat de familie Grigorjan is opgepakt uit de gezinslocatie in Emmen. Zij worden op 21 januari uitgezet naar Armenië.

Het gezin woont nu al 9 jaar in Nederland. De kinderen Grigorjan zijn hier geboren en opgegroeid. Eerder woonden zij in Den Helder voor de sluiting van de gezinslocatie aldaar. Nu woonden ze in Emmen waar het oudste meisje naar Basisschool Het Anker ging. Maar op 16 januari deed de rechter de laatste uitspraak welke vrijwel altijd een voor het gezin negatief besluit betreft. Zo bleek uit nieuw onderzoek dat de Raad van State te vaak in het voordeel van de IND besluit.

Snelheid…

Vaak horen we hoe moeilijk het is om snel in te grijpen, om de asielprocedure te versnellen etc. De IND heeft weken de tijd nodig om zich voor te bereiden op een rechtszaak, vraagt vaak uitstel aan als die rechtszaak er dan een maal is, of neemt enkele maanden om een nieuwe beslissing te nemen na uitspraak van de rechter. Maar blijkbaar kan het opeens wel snel op het moment dat het gaat om uitzettingen. Nog dezelfde dag dat de rechter uitspraak heeft gedaan, wordt de familie Grigorjan van hun bed gelicht. Hoppa, meteen door naar Kamp Zeist. Vliegtuig staat geboekt voor 5 dagen later.

Ze hebben een naam…

Laten we niet vergeten dat het hier gaat om kinderen. Kinderen met een naam, een gezicht, een leven. In dit geval gaat het om Shushan (8 jaar), Vrej (5 jaar) en Jemma (3 jaar). En ook zij houden ervan om kerst te vieren:

Weer een onterechte uitzetting. Wanneer houdt het op? Wanneer gaat Nederland de kinderrechten handhaven? Wanneer dat ook is, het is te laat voor de familie Grigorjan.

Dreigende uitzetting Abdoulfazl (6 jaar)

Vandaag lazen we een bericht dat kippenvel geeft. Een jongetje van 6 dat is opgepakt en opgesloten zit in Zeist om uitgezet te worden naar Afghanistan. Het enige wat hij weet over dat land is dat zijn grootouders er zijn vermoord.

Laat dat maar even op je inwerken.

Je bent 6 jaar. Je woont in Emmen, Nederland waar je de taal spreekt, naar school gaat en vriendjes hebt. Dan op een ochtend staat opeens de politie voor de deur. Je hebt 5 minuten om je koffer in te pakken. Eén koffer wel te verstaan. Wat moet je meenemen? Je hele leven is hier. Extra kleren, of toch een extra knuffel? De tijd is om. Jullie moeten gaan. Anderhalf uur in een geblindeerd politiebusje.

Als jullie uitstappen zijn jullie in Kamp Zeist. Overal om je heen grote muren of hekken met prikkeldraad. Bewakers. Binnen wordt jij en met jou al je spullen gecontroleerd op verboden dingen. Een kleine kamer. Dat is nu jullie huis, met iedereen samengepakt. Daar moet je wachten. Hoelang? Geen idee, misschien een uur, misschien een week. Waarop? Uitzetting. Dat noemen ze “terugkeer”. Maar niet terugkeer naar de wereld die je kent, naar Emmen, naar je vriendjes. “Terugkeer” naar Afghanistan.

Het enige wat je weet over dat land is dat er oorlog is. Je opa en oma zijn daar vermoord. Je kent daar niemand. Je spreekt niet de taal. Wat moet je daar doen? Je kan niet naar school, want je spreekt de taal niet…

Artikel

Dick Janknecht kende Abdoulfazl. Hij schreef een hartverscheurend artikel. Het kleine sprankje hoop is om door verzet de uitzetting te voorkomen. Wij zijn het met Dick eens: Er zijn hogere wetten. De wetten van de menselijkheid. Het blijkt maar weer dat die wetten niet dezelfde zijn als van de politici die Nederland regeren in onze naam. Op dat moment is burgerlijke ongehoorzaamheid nodig.

Lees hier het artikel.

Maksim en Denis opgepakt

Op donderdagochtend 28 juni 2018 is om 6:30 in de ochtend een gezin dat al 17 jaar in Nederland verblijft van hun bed gelicht door 10 politieagenten van de vreemdelingenpolitie. De kennissen en vrienden van de familie hebben een groot protest georganiseerd om hun uitzetting tegen te gaan, maar het mocht niet baten. Op 7 juli 2018 is het gezin, met drie kinderen (Maksim, Denis en Arina) uitgezet naar Oekraïne. De twee zoons (Maksim en Denis, resp. 14 en 10 jaar) zijn vervolgens op een toeristenvisum teruggegaan naar Nederland. Zij hadden namelijk geen inreisverbod. Een paar maanden konden zij gewoon weer naar school in Culemborg, de plaats waar zij zijn opgegroeid. De Nederlandse overheid heeft echter alsnog besloten hen uit te zetten. En wel direct. Dus vannacht (12-12-2018) heeft de politie hen weer van hun bed gelicht en zijn zij in Kamp Zeist geplaatst.

Wake en protest

Voor de familie daadwerkelijk is uitgezet, is er veel protest geweest tegen de uitzetting. De scholen in Culemborg van Maksim, Denis en Arina kwamen in verzet. Er was een grote demonstratie in Culemborg, de leraren van de kinderen schreven brieven in grote kranten, en er werd een wake gehouden bij Kamp Zeist. Maar het mocht allemaal niet baten.

In Oekraïne

De familie is dus op 7 juli 2018 uitgezet naar Oekraïne. Daar hebben ze tijdelijk opvang gekregen bij een kerk, maar hun leven daar is onzeker.

Het AD schreef:

Moeder Olga gaf na aankomst in Kiev aan dat het vooral met haar kinderen niet goed ging. „Maksim sluit zich af en komt niet buiten. En de andere kinderen zeggen dat ze naar huis willen. We zijn complete vreemden hier en zijn helemaal Nederlands. Daar ligt ons hart, we zullen er alles aan doen om terug te komen.”

De uitzetting en de eerste weken lijken erg traumatisch te zijn geweest voor de familie. Dat is ook niet gek, de kinderen kennen niemand in Oekraïne en zijn in Nederland geboren en opgegroeid. De taal spreken de kinderen überhaupt niet. Hoe ga je dan naar school? Hoe heb je dan contact met andere kinderen? De ontwikkeling van deze kinderen wordt ernstig geschaad door dit handelen van de IND, de DT&V en uiteindelijk de hele overheid. Dat blijkt ook duidelijk aan hoe de kinderen reageren op de situatie:

Maksim gaat normaal pas om een uur of tien ’s avonds naar bed. Nu ligt hij om acht uur te slapen en wordt de volgende dag pas om tien uur wakker. De rest van de dag zit hij op zijn spelcomputer. Hij is bang en sluit zich af. Denis is heel opstandig. Niet agressief, maar hij vindt niks meer goed. Het eten niet, spelletjes niet. Hij wil het niet weten. Arina zegt alleen maar dat ze gaat dromen dat ze thuis mag blijven.”

bron: https://www.ad.nl/dossier-culemborgs-gezin-moet-naar-oekraine/maksim-14-snapt-niks-van-uitzetting-mama-ik-ben-toch-gewoon-nederlander~a2a3258f/

En nu…

Wat er nu gaat gebeuren met Maksim en Denis is niet zeker, maar in alle waarschijnlijkheid worden zij vandaag of morgen op een vliegtuig gezet naar Oekraïne. De minister van justitie heeft gezegd dat er ‘goed overleg is’ met de Oekraïense overheid, maar er wordt niet voor de familie gezorgd. Dat is een ding dat zeker is. En dat is in strijd met de wetgeving in Nederland. Er moet bij een uitzetting gegarandeerd kunnen worden dat de familie ondersteund wordt, dat ze niet in de goot terecht komen. Toch blijkt dat keer op keer te gebeuren.

Brief: Gemeenteraadslid Gilze-Rijen

Vandaag hebben we in het kader van de aankomende demonstratie bij de gemeenteraad in Gilze-Rijen een brief verstuurd naar alle gemeenteraadsleden. Wij willen dat zij zich er van bewust zijn dat er in hun gemeente kinderen wonen die recht hebben op het kinderpardon, maar dit niet krijgen. We pleiten er daarom voor dat de gemeenteraad alsnog de motie aanneemt om een Kinderpardongemeente te worden en zich in te zetten om staatssecretaris Mark Harbers te overtuigen het kinderpardon te versoepelen.

Jij kan dit ook doen! Kopieer de brief die we hieronder hebben geschreven, of schrijf je eigen brief. Je kan de brief sturen naar info@gilzerijen.nl of op de post doen naar Postbus 73, 5120 AB Rijen.

De brief

Beste,

Wij willen u, als lid van de gemeenteraad Gilze-Rijen, informeren over het kinderpardon en willen wij u aanmoedigen om van Gilze-Rijen een kinderpardongemeente te maken.

De steun voor een kinderpardon wordt breed in de samenleving gedeeld. Officiële instanties, zoals de Vereniging Nederlandse Gemeentes, de Nationale Ombudsman en de Kinderombudsman, maar ook organisaties uit het maatschappelijk middenveld, zoals NGO’s, zoals Amnesty International en Defence for Childeren, kerkelijke instanties, zoals Kerk in Nood en de Raad van Kerken in Nederland zijn slechts enkele namen die aantonen hoe breed de steun is voor deze humane maatregel. Op dit moment zijn 135 gemeenten een kinderpardongemeente. Dit betekent dat zij een eerlijker kinderpardon ondersteunen en dit in woord en daad uitdragen binnen de gemeente en richting de landelijke politiek in Den Haag. Wij roepen de gemeente Gilze-Rijen op om zich aan te sluiten bij deze groeiende groep gemeentes.

Het is van groot belang dat de gemeente zich hiervoor uitspreekt, vooral gezien het feit dat een vrijheidsbeperkende gezinslocatie voor de opvang van asielzoekers zich in deze gemeente bevindt. De mensen in deze locatie zijn onderdeel van de gemeente. Kinderen gaan hier al jarenlang naar school, mensen doen boodschappen bij de lokale supermarkt of drinken koffie bij het lokale café. De inwoners van de gezinslocaties zijn hier en horen hier. De gemeenteraad dient zich aan te sluiten bij de roep om bescherming van haar burgers.

De maatschappelijke discussie over het Kinderpardon speelt al enkele jaren. De grootste slachtoffers van de bureaucratische machine die de IND is, zijn de kinderen in de gezinslocaties. Er wordt niet uitgegaan van hun belang, hun gezondheid of hun toekomst bij het nemen van besluiten. Dit moet wel: Nederland heeft het Internationale Verdrag inzak de rechten van het kind ondertekent waarin staat dat ‘bij ieder besluit dat de overheid neemt ten aanzien van kinderen, hun belang op de eerste plaats dient te staan’.

Door zich aan te sluiten bij de groter wordende groep Kinderpardongemeentes onderschrijft de gemeenteraad van Gilze-Rijen het belang van het Internationale Verdrag inzake de rechten van het kind. Omliggende gemeentes, zoals Tilburg en Waalwijk, zijn Gilze-Rijen al voorgegaan. Ook andere gemeentes met vrijheidsbeperkende gezinslocaties, zoals Zeist, Katwijk en Amersfoort, hebben zich uitgesproken voor het beschermen van de rechten van de kinderen in hun gemeente en werden Kinderpardongemeentes. Het schenden van kinderrechten in Nederland moet stoppen en u, als gemeenteraadslid in Gilze-Rijen, moet zich uitspreken over het schenden van de rechten van de kinderen die in uw gemeente wonen.

Met vriendelijke groet,